Архив рубрики: ԴԱՍՏԻԱՐԱԿԻ ՕՐԱԳԻՐ

Էսօր Հայկն ասում է. ֊ Ընկեր Էլյա, ես արդեն շատացել եմ։ ֊Ո՞նց ես շատացել,֊ փորձում եմ հասկանալ, թե ինչ է ասում Հայկը։ ֊Դե, որ ծնունդս եղավ, ես մի տարով շատացա։ Реклама

Առավոտյան երեխաների հետ դուրս եկանք բակ՝ աշնանային տերևներ հավաքելու։ Մի գեղեցիկ փունջ տերև հավաքեցինք, մեկ էլ Նոյը ասում է. ֊ Ընկեր Էլյա, գիտե՞ս, իմ տատիկն էլ է ծառերց տերև պոկում ու շա՜տ համով տոլմա թխում։

Լանան շա՜տ֊շա՜տ ինքնուրյուն ու հոգատար է։ Քնից արթնանում է, արագ հագնվում է, ու սկսում է օգնել Նարեկին։

Բակ գնալիս՝ երեխաներին ասում եմ, որ իրենց հողաթափերը իրար կողք դնեն, որ ներս գալիս՝ հեշտությամբ գտնեն ու հագնեն։ Մեկ էլ Վահագնը իր գեղեցիկ ու ամաչկոտ ժպիտով մոտեցավ ու ասաց. ֊Ես խողապապերը սիրուն դրել եմ։

Երբ Հրաչի քունը չէր տանում և ինձ կանչեց իր մոտ՝ շփվելու, շատ կարևոր բացահայտումներ արեցինք երկուսով։

Ասում եմ. ֊ Հրաչ ջան, մի քիչ քնի հանգստացի։ ֊ Չէ, արի կողքս նստի, մի քիչ շփվենք։ ֊Դե, պառկի,կարողա քնես, հանգստանաս,֊ նորից համոզում եմ, որ քնի։ ֊Չէ է, ալարում եմ պառկեմ։

Այսօր վերապատրաստվողների հետ այցելեցինք կրթահամալիրի ագարակ։ Ծանոթացանք ձիերին խնամելու գործիքների՝ սանրների, խոզանակների տեսակների հետ, դրանք օգտագործեցինք գործնականում, հարդարեցինք Մաշայի մազերը, հյուսեր արեցինք, սովորեցինք ձիավարության կանոններն ու փորձեցինք ձիավարել։

Անահիտը ճյուղի վրայից տերև է պոկում ու տալիս է Հայկին։

Մոնթեն ու Հայկը

Մեր Սոֆին այնքան հետաքրքրսեր է, որ որոշել էր տանը կտավատի սերմերով այլընտրանքային նկարչություն անել։