Էլյա Գրիգորյանի բլոգ․ 2-5 տարեկանների խումբ
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի քոլեջի նախակրթարան, Անդրանիկի 92/1, 010 74 00 22
Մեր Արտյոմը հայերեն չի հասկանում, խոսում է ռուսերեն։ Երեխաների հետ դժվար է շփվում, անընդհատ փորձում ենք ներգրավել խաղի մեջ, փորձում ենք ռուսերենի հետ հայերեն էլ խոսել, որ երեխաների հետ սկսի շփվել։ Նա ինձ դիմում է՝ тётя Эля, իսկ ընկեր Վարդին՝ тётя Ваит.
Այսօր մեծ տարաներով ջուր էինք դրել արևի տակ, որ տաքանա ու երեխաները խաղան։
Մեկ էլ պատուհանից տեսան, որ ինչ֊որ թռչուն ջուր է խմում։
֊ Վա՜յ, էսա ագռավը ջուրը կխմի ու էն մնացած ջուրն էլ ագռավ կդառնա,֊ բարձր ու ոգևորված բացականչեց Մոնան։
(Տարաներն անհատական են, յուրաքանչյուր սան ունի իրերնը😊 )
Համաճարակի հետ կապված՝ մեր պարտեզի ծորակները փոխվել են, ու երեխաներին սովորեցրել ենք, որ լվացվելուց հետո՝ ջուրը փակելու են արմունկով։
֊Ընկեր Էլյա, գիտե՞ս, տանը քեզնից թաքուն ջուրը ձեռքով եմ բացում֊փակում,֊ խորամանկ ժպիտով ասում է Կարենը։
Կարենն ասում է.
֊ Ա՛յ, ընկեր Էլյա, մամաս ի՞նչ էր արել, որ չթողեցիր պարտեզ մտնի։
Նելլի ու մայրիկ
***
֊Մամա, պատը ջերմություն ունի՞։
֊Չէ բալես, ինչո՞ւ,֊ հարցնում է մայրիկը։
֊Բա, ինչո՞ւ եք ջերմաչափ կախել։
Չորս օր է <<բանտարկված>> ենք տանը։ Առավոտները բացում եմ պատշգամբի պատուհաններն ու Անահիտի հետ մաքուր օդ ենք շնչում, հետևում բակի շունիկների խաղին, այս ու այն կողմ շտապող մարդկանց, նոր բողբոջից կանաչող ծառերին։
Օրվա ընթացքում երեխաները քչփչում են, խաղում ու զրուցում են տարբեր թեմաներից։ Երբ քնից արթնացան, սկսեցինք խոսել , թե ի՞նչ է առավոտը, ո՞րն է առավոտվա և գիշերվա տարբերությունը, ի՞նչ են անում առավոտյան արթնանալուց հետո, ինչպե՞ս են լվացվում, լվանում ատամները, լողանում, ինչպե՞ս են հագնվում և ո՞ր շորերն են դժվար հագնում։ Փորձեցինք սովորել մեկս մյուսին լսել, խոսքը շարունակել, բառերը ճիշտ արտասանել ու ոչ հայերեն բառերի հայերեն տարբերակը վերհիշել։
